Archiving
Last but not least is er ook nog archiving.
Vaak ten onrechte bestempeld als de fase op het einde van een proces, is archivering het terrein bij uitstek waar gestructureerde data (data opgeslagen en geordend in databases) en ongestructureerde data (e-mail, documenten, social media content) elkaar in een ideale situatie zodanig aanvullen dat data management kan worden bereikt: de situatie waarin alle informatie op het juiste moment voor de juiste persoon voor de juiste gelegenheid beschikbaar en toegankelijk is.
Zo wordt data archiving vooral gebruikt om een onderscheid te maken tussen data die direct nut heeft voor de dagelijkse bedrijfsvoering en overige data. De een moet altijd direct beschikbaar en toegankelijk zijn. De rest kan ergens anders offline of in de cloud opgeslagen zijn, tot de afgesproken bewaartermijn is verstreken.
Let wel op, want archiveren is niet bewaren! Bewaren is het onbeheerd opslaan terwijl er in archivage de waarde van data wordt bepaald, relevante gegevens worden geselecteerd, bewaartermijnen worden geïdentificeerd en maatregelen ter bescherming van gegevens worden opgesteld.
Archivage is ook geen back-up! Het is namelijk de bedoeling om in archivage te kunnen werken in enkele gegevens terwijl je in back-up grote blokken opslaat en wegzet en vooral bedoeld is op herstel na een systeemfalen. Kortom: in een archief kun je werken, van de data in een back-up blijf je meestal af.
Archivage moet men niet pas aan het einde van een proces doen. Voor ongestructureerde data geldt dat hoe eerder bekend is waarvoor ze dienen hoe beter de waarde van die data kan bepaald worden. Daardoor kan ze beter beschermd worden.